Co decyduje o kreatywności?

Wyobraź sobie uznanych naukowców, pisarzy i artystów zamkniętych na kilka dni w jednym miejscu. Możesz zapytać ich o wszystko i spróbować odkryć metody, które stosują żeby wykorzystać w pełni swoją kreatywność.

Na dokładnie taki sam pomysł wpadł Frank Barron w latach 60. Zaprosił kilku znanych twórców do spędzenia kilku dni na kampusie Uniwersytetu Kalifornijskiego i postanowił zbadać co decyduje o ich kreatywności oraz nieprzeciętnych wynikach.

Wspólnymi wątkami, które zauważył były:

otwartość na własne życie wewnętrzne
upodobanie do złożoności i wieloznaczności
wysoka tolerancja wobec bałaganu i zamętu
umiejętność znajdowania porządku i reguł w chaosie
niezależność
niekonwencjonalność
gotowość do podejmowania ryzyka

I co z tego?

Przywykliśmy do tego, żeby kreatywność rozumieć jako jedną, trudną do uchwycenia cechę. Tymczasem kreatywność to tak naprawdę nazwa zbioru różnych cech, które połączone ze sobą dają określony efekt.

Jeśli chcesz rozwijać własną kreatywność, musisz skupić się na pracy nad wieloma cechami i trudnymi do opisania umiejętnościami. Badania Barrona pokazują, że cechy kreatywnych osób to bardziej styl bycia, kwestia charakteru i pewna postawa, a nie efekt nauki.

I co dalej?

Przeczytaj książkę Kreatywni.

Jakie cechy osobowości mają najbardziej kreatywne osoby? Naukowcy z Uniwersytetu w Genewie zauważyli, że twórcze osoby łączą w sobie trzy rzeczy:

Plastyczność – otwartość na doświadczenia, zdolność do inspiracji
Dywergencję – niezależne myślenie, impulsywność, niska spolegliwość
Konwergencję – zdolność do ciężkiej pracy, sumienność, precyzja, wrażliwość na publiczność

Te cechy wydają się w pewnym sensie sprzeczne, ale muszą występować jednocześnie. Kreatywne osoby opanowały wszystkie te umiejętności i żonglują nimi w zależności od sytuacji.

I co z tego?

Kreatywność obrosła w wiele mitów. Pełno jest stereotypów, które określone cechy jednoznacznie wiążą z kreatywnością (np. leworęczność). Tymczasem twórczość i nieszablonowe myślenie to procesy bardzo złożone, zależne od wielu rozmaitych cech.

I co dalej?

Zobacz pełne wnioski z tego badania.

Kiedy jesteśmy bardziej kreatywni – kiedy się skupiamy, czy kiedy pozwalamy myślom błądzić?

Ostatnio modną odpowiedzią jest „uważność”. Rozpraszanie pokazuje się jako największe zło, a pełną koncentrację jako wzór do naśladowania. Jeśli chodzi o kreatywność, nie jest to takie czarno-białe.

Psycholog Jonathan Schooler udowodnił, że wraz ze wzrostem koncentracji na zadaniu, spadają też wyniki w testach na kreatywność. Uczestnicy badania, którzy częściej się rozpraszali i błądzili myślami, lepiej radzili sobie z twórczymi problemami.

I co z tego?

Nie warto wierzyć w proste odpowiedzi na trudne problemy. Kłopotów z kreatywną pracą nie rozwiąże ani przesadne skupienie, ani zmuszanie się do błądzenia myślami. To dwa naturalne „tryby” działania mózgu i oba są potrzebne.

I co dalej?

Są sytuacje, które wymagają pełnej koncentracji, ale też i takie, w których ona przeszkadza. Warto uczyć się świadomie przełączać.

Jim Collins i Morten T. Hansen postanowili sprawdzić, czy w chaotycznym i nieprzewidywalnym świecie biznesu są jakieś reguły ułatwiające sukces. Przyjrzeli się życiu i pracy ludzi o ponadprzeciętnych osiągnięciach i znaleźli 3 rzeczy, które ich wyróżniały.

Produktywna paranoja – czyli obsesja na jakimś punkcie, która prowadzi do pozytywnych efektów. Przykład: Steve Jobs i jego przywiązanie do detali.
Empiryczna kreatywność – czyli pomysłowość przejawiająca się w działaniu, a nie tylko gadaniu. Najskuteczniejsi przedsiębiorcy ciągle próbują, testują i eksperymentują. Nie tylko mają masę pomysłów, ale także stopniowo starają się wprowadzić je w życie.
Fanatyczna dyscyplina – ale nie taka rozumiana w sensie punktualności i ciężkiej pracy, ale bardziej jako wytrwałość, konsekwencja i upartość w dążeniu do celu.

I co z tego?

Słowo paranoja nie jest tutaj przypadkowe. Wybitne wyniki w jakiejś dziedzinie wymagają przekraczania norm, czasami wręcz obsesji na jakimś punkcie. Przeciętne podejście, daje przeciętne wyniki.

Pomysły są cenne, ale tylko takie doprowadzane do końca. Najlepiej dzięki dużej dyscyplinie i samozaparciu. Sukces lubi maratończyków.

I co dalej?

Przeczytaj książkę „Codzienne Rytuały” Masona Currey’a. Ponad 160 historii wybitnych postaci, u których możemy zobaczyć te trzy cechy.

To jest zakładka mojego bloga przeznaczona na bardzo krótkie wpisy. Zbieram ciekawe informacje, kompresuję je i podaję Ci jako gotowe inspiracje.

Wróć do głównej strony bloga

I co z tego?

I co dalej?

Mój dziennik

Zostań w kontakcie

I co z tego?

I co dalej?

Czytaj więcej

I co z tego?

I co dalej?

I co z tego?

I co dalej?

I co z tego?

I co dalej?

Mój dziennik

Zostań w kontakcie